Dit is hoe de winterband veranderd is – een vergelijking van ´s werelds eerste winterband met de state-of-the-art non-studded winterband
Ongeveer 80 jaar geleden kregen de automobilisten ´s werelds eerste winterbanden. De door Nokian Tyres ontwikkelde en geproduceerde “Kelirengas” was het topproduct van zijn tijd – het was de eerste band met een ruw loopvlak die de zwaarst besneeuwde wegen kon beklimmen. Maar hoe presteert het unieke product van zijn tijd in vergelijking met een moderne, non-studded winterband? We hebben de Kelirengas met de Nokian Tyres Hakkapeliitta R2, de winnaar van meerdere tests vergeleken.
’s Werelds eerste winterband, geïntroduceerd door Suomen Gummitehdas in 1934, bracht een revolutie op de noordse winterwegen. Voor deze tijd deden de banden, die gebruikt werden op de smalle en besneeuwde wegen, meestal denken aan zomerbanden. Bij aankomst bij de voet van een met sneeuw bedekte heuvel moest de automobilist het voertuig uit om hinderlijke sneeuwkettingen te installeren. De nieuwe winterband heette de Kelirengas (“Weather Tyre”) omdat deze voor de eerste keer een ruw loopvlakpatroon had dat een nieuwe type grip voor winterse wegen ïntroduceerde.
– De Kelirengas is ontwikkeld voor trucks om het voor hen mogelijk te maken om in dikke sneeuw vooruit te komen. Het diagonale loopvlakpatroon van de band groef in de sneeuw als een spoor, dat het beklimmen van besneeuwde heuvels een stuk makkelijker maakte, zegt Matti Morri, Technical Customer Service Manager voor Nokian Tyres.
Momenteel is tractie in sneeuw alleen niet voldoende voor een band. Sinds men is begonnen met het schoonploegen van de wegen, werden ze ijzig en werd er nog meer vereist van de winterband. Bij het vergelijken van de Kelirengas met zijn moderne tweede neef, de Nokian Tyres Hakkapeliitta R2:A, kunnen we zien, dat de veranderingen in het loopvlakmengsel en het patroon alleen al enorm zijn.
– In aanvulling op de tractie moeten moderne banden ook een goede laterale grip hebben. Het symmetrische, pijlvormige patroon van de Nokian Tyres Hakkapeliitta R2 maakt zichzelf goed schoon in diepe sneeuw en heeft een goede grip op ijs en brij, zegt Morri.
Tientallen nieuwe grondstoffen
Hoewel de Kelirengas een uniek product was voor zijn tijd, is het naar moderne normen alleen een winterband voor wat betreft zijn loopvlakpatroon. De Kelirengas gebruikt een soortgelijk, erg stijf rubbermengsel als de zomerbanden; dit betekent dat de grip uitsluitend afhankelijk was van de groeven. Momenteel verstrekken rubbermengsels die speciaal gemaakt zijn voor het loopvlak, een substantieel deel van de grip. En terwijl er meer dan honderd grondstoffen worden gebruikt voor het produceren van een moderne non-studded winterband, maakte de Kelirengas slechts van een derde ervan gebruik.
– Er zijn erg kleine, kristalvormige deeltjes toegevoegd aan het rubbermengsel van de Hakkapeliitta R2. Zij functioneren als ingebouwde noppen op ijzige wegen, legt Morri uit.
Momenteel maken non-studded winterbanden gebruik van zowel natuurlijk als synthetisch rubber. Natuurlijk rubber werkt stabiel bij een brede temperatuurreeks; het maakt het voor het loopvlakmengsel mogelijk om flexibel te blijven en een goede grip te behouden. Het aandeel van roet in de band is vervangen door silica, die het brandstofverbruik en de natte grip van de band aanzienlijk verbeteren.
Honderd milimeter breder
Moderne automobilisten waarderen dingen in hun winterbanden waar de gebruikers van de Kelirengas zelfs niet van konden dromen, zoals het stuurgevoel van de band. Dit is ook duidelijk in de maat van de band. De Kelirengas, ontworpen voor trucks, had een breedte van slechts 190 milimeter, terwijl de moderne non-studded Nokian Tyres Hakkapeliitta R2 beschikbaar is voor personenauto’s met een breedte van maximaal 290 milimeter.
– De breedte verbetert het rijcomfort aanzienlijk. Het feit dat de diagonale structuur van de Kelirengas vervangen is door een radiale structuur heeft ook een enorme sprong vooruit betekend in de handling van de band.
Moderne auto’s vereisen ook geheel verschillende karakteristieken van een band. Bij het ontwerpen van een band dient u er ook voor te zorgen dat het goed werkt met moderne tractiecontrole en stabiliteitscontrolesystemen.
Het verkeer is nu veel veiliger dan in de tijd van de Kelirengas. Terwijl de gebruiker van de Kelirengas alleen kon proberen om de conditie en grip van de weg te voelen met behulp van het rijgevoel en zijn/haar blik, hebben moderne auto’s apparatuur die de automobilist vooraf kunnen attenderen op gladde weggedeelten en andere factoren die van invloed zijn op hun rijgedrag.
– Het enige ding dat niet veranderd is sinds de dagen van de Kelirengas is het weer. Winterbanden worden nog steeds gebruikt in de veeleisende en variërende omstandigheden van het noorden, zegt Morri.